Bir Ömür Yetmez

Dostlukları eskiye dayanan bir grup arkadaş var. Evi gurubun buluşma noktası olan Davide (Pierfrancesco Favino) ve Lorenzo (Luca Arcentero) gay sevgililer. Antonio (Stefano Accorsi) ve Angelica (Margherita Buy) evli ve çocuklu. Neval (Serra Yılmaz) ve Roberto (Filippo Timi) de evli. Sergio (Ennio Fantastichini) Davide'nin eski sevgilisi, Roberta (Ambra Angiolini) Lorenzo'nun iş arkadaşı. Gruba sonradan katılan Paolo (Michelangelo Tommaso) ise Lorenzo sayesinde herkesle tanışıyor. Amacı yazar olan Davide'ye hikayelerini okutmak. Bir de hikayeye sonradan dahil olan Laura (Isabella Ferrari) var.

Sol baştan sayarsak, Roberta - Lorenzo - Angelica - Davide - Antonio - Laura - Neval.
Grup kendi kendine eğlenip vakit geçirirken Antonio (solda) karısı Angelica'yı Laura ile aldatmaya başlıyor. Çok geçmeden bunu karısına da anlatıyor yine de grup dağılmıyor.

Çünkü o sırada Lorenzo (sağda) da beyin kanaması geçirip hastaneye kaldırılıyor. Her gün hep birlikte hastaneye gidip koridorlarda bekleseler de Lorenzo'yu sık sık göremiyorlar ve sonunda Lorenzo ölüyor. Davide yıkılıyor ve daha önce hep birlikte gittikleri kır evine tek başına gidiyor hatta bir ara intiharın bile eşiğine gelip kayalıklara çıkıyor. Sonra da hıçkıra hıçkıra ağlıyor. Tabi bütün bu zaman içinde arkadaşları onu yalnız bırakmıyor. Onun şehirde olmadığını anlayınca hemen kır evinde toplanıp ona destek vermek için yanında bulunuyorlar.

Sonunda herkes biraz rahatlıyor.

Aslında güzel sayılabilecek bir filmdi. Ama sinemadayken psikolojik ve fiziksel olarak çok rahatsız olduğumdan bir an önce sinemadan çıkmak istedim. Film de hani aldı götürdü denecek filmlerden değildi. Sonuçta insanın kendisiyle ve çevresiyle ilişkileri hakkında bir filmdi. Bense Ferzan Özpetek'in bu psikolojik filmini kaldıracak durumda değildim!